آمر دیپارتمنت جزا و جرم شناسی، دانشگاه المصطفی -کابل
10.22034/jf8.2023.100357
چکیده
کرامت انسانی در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین‌المللی به نحوی مطرح شده و بسیاری بر این باورند که اسناد حقوق بشر بر اساس کرامت انسانی شکل گرفته است. بنابراین بررسی مبانی حقوق بشر از این حیث، یک ضرورت پژوهشی است. هدف این پژوهش بررسی معیار حقیقی کرامت انسانی و جایگاه آن در اعلامیۀ حقوق بشر است که با روش تحلیل و بررسی انتقادی مبانی حقوق بشر، با استفاده از منابع فقهی و حقوقی است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که حقوق بشر، با معیار اصلی و حقیقی کرامت تدوین نشده است؛زیرامعیار و مبنای کرامت، از دیدگاه حقوق بشر، اومانیسمو خردگرایی است که انسان ذاتاً، توان اندیشیدن و تصمیم‌گیری دارد و از آن جهت که انسان است غایت و هدف تمام رفتارهای حقوقی قرار داده شده است؛اما به ابعاد معنوی در حقوق بشر توجه نشده است و تنها از بُعد مادی حقوقی را برای بشر تدوین نموده‌اند. معیار حقیقی کرامت، داشتن روح و خلافت الهی انسان است. در این مقاله معیار حقیقی کرامت تبیینو با دلایل نقلی و عقلی ثابت شده که انسان تنها استعداد کرامت را دارد نه این‌که انسان در هر حال دارای کرامت باشد.
)