مشروعیت و جواز ازدواج مِسیار، یکی از مباحث اصلی اختلافی میان فقها را در این تحقیق سامان داده که با توجه به عمومات و اطلاقات آیات، روایات، دیدگاه اکثر فقهای معاصر، بر مبنای اصل حِلِّیت، اصل إباحه، اصل آزادی اراده زوجین، مشروعیت اسقاط حق، سیره عقلا، عدم دلیل بر حرمت آن و نیاز مبرم جامعه این عقد جایزمیباشد. سؤالی که در ذهن متبادر میگردد، اینکه نکاح مِسیار از دیدگاه فقهای معاصر و قانون مدنی افغانستان چیست؟ پژوهش حاضر، در مقام جمعآوری اطلاعات از نوع روش تحقیقات کتابخانهای بوده و در مقام پردازش دادهها با رویکرد توصیفی، تحلیلی و تطبیقی میان فقها و استنباطات مواد قانون مدنی میباشد. یافتههای تحقیق نشاندهنده آن است که ازدواج مِسیار دارای تمام شرایط و ارکان ازدواج دائم بوده و برخی از آثار ازدواج دائم را با توافق زوجین مورد تنازل قرار میدهند که این تنازل هیچ خللی در ارکان عقد ایجاد نمیکند، ازدواج مِسیار موردپذیرش