آمر دیپارتمنت دانشکده حقوق دانشگاه بین المللی المصطفی (ص) افغانستان
10.22034/jf8.2023.100224.1010
چکیده
دفاع مشروع یک امر فطری و ذاتی است که در و جود همه انسان نهادینه شده، است. اما قانون‌گذاران کشورها این دفاع را مختص به جان، مال، ناموس و عرض انسان دانسته و مدافع را مقید به در نظر گرفتن یک سری شرایطی نموده‌اند که در هنگام دفاع باید در نظر گرفته شود. این شرایط در نظام های حقوقی دنیا و کشورهای مختلف، متفاوت و قابل تفکیک می‌باشد. قانون‌گذاران کشورهای افغانستان و ایران هم دفاع را در صورتی مشروع قلمداد کرده‌اند که در مقابل تجاوز به جان، مال، ناموس، عرض و آبروی شخص یا فردی دیگری واقع شود. البته باید اذعان داشت که در برخی موارد و به خصوص در شرایط دفاع مشروع میان قانون‌گذاران کشورهای فوق‌الذکر بعضی افتراقات هم دیده می‌شود که در سطور بعد بحث خواهد شد. انسان با تبعیت از غریزه زمانیکه احساس خطر کند دفعتاً مقابله به مثل انجام می‌دهد و آن را نوعی حق برای خود می‌داند.
هاشمی, محمدعیسی. (1401). بررسی تطبیقی دفاع مشروع در حقوق جزای افغانستان و ایران. دوفصلنامه یافته های فقه قضایی, 2(4), 5-38. doi: 10.22034/jf8.2023.100224.1010
MLA
محمدعیسی هاشمی. "بررسی تطبیقی دفاع مشروع در حقوق جزای افغانستان و ایران". دوفصلنامه یافته های فقه قضایی, 2, 4, 1401, 5-38. doi: 10.22034/jf8.2023.100224.1010
HARVARD
هاشمی, محمدعیسی. (1401). 'بررسی تطبیقی دفاع مشروع در حقوق جزای افغانستان و ایران', دوفصلنامه یافته های فقه قضایی, 2(4), pp. 5-38. doi: 10.22034/jf8.2023.100224.1010
VANCOUVER
هاشمی, محمدعیسی. بررسی تطبیقی دفاع مشروع در حقوق جزای افغانستان و ایران. دوفصلنامه یافته های فقه قضایی, 1401; 2(4): 5-38. doi: 10.22034/jf8.2023.100224.1010
)